جايي که راه نيست خدا راه مي گشايدسلام
اربعين حسيني تسليت باد
براي هر ماندن ورفتن سببي است اما خوش آن رفتني که عين ماندن بود اين را آسمان گفت واز زمين خواست آن روايت عاشقانه را.........
رفتن را از مکه آغاز کرد با گام هايي که چون صداي دل نشين مطمئن و آرام بود صداي دعاي عرفه اش در جان طنين مي افکند شايد چنين کردتا بدانند جهادش بي شناخت نبود ملائک نوردر نور شهادت دادند:
آري چنين بود شناخت ، حسين را به کربلا کشاند........ موفق باشيد
